- Przez ostatnie kilka lat mieszkałam w Bostonie, ale to nie do końca było miejsce dla mnie - odparłam. - Wschodnie wybrzeże chyba wydawało się zbyt żywe w porównaniu z zapadłą dziurą pośrodku niczego, z której pochodzę - dodałam, patrząc na bawiące się psy. Nie lubiłam wracać pamięcią do tamtego miejsca.
Zawołałam do siebie Blue, widząc że suka wpadła w tak wysokie emocje, że nie potrafiła przestać biegać i zaczepiać pozostałych psów. Oczywiście zaskutkowało to również pojawieniem się koło mnie Maro, który przybiegł sprawdzić czy nie potrzebuję psa do pracy. Kazałam Blue położyć się, by mogła nieco odpocząć i ogarnąć swój umysł. Owczarek natomiast postanowił wrócić do wody.
- Masz jakieś rodzeństwo? - spytał Kevin.
Kolejny niezbyt lubiany przeze mnie temat. Uznałam jednak, że należy odpowiedzieć. W końcu zwykłe "tak" mnie nie zabije.
Pokiwałam więc twierdząco głową.
- Brata - wyjaśniłam, głaszcząc głowę Blue, którą suka położyła na moich kolanach. - Ale nie utrzymuję z nim kontaktu.
Tym razem chłopak nic nie odpowiedział.
- A ty? Skąd jesteś? Masz tu jakąś rodzinę? - spytałam.
Kevin?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz