Obudziło mnie ciche popiskiwanie tuż przed twarzą. Otworzyłam oczy. Pierwszą zauważoną przeze mnie rzeczą był nos Blue, drugą zaś słońce, które znajdowało się nad horyzontem zdecydowanie wyżej niż powinno. Natychmiast rozbudziłam się, oddychając delikatnie pysk suki i spoglądając na zegarek. Szlag. Byłam już porządnie spóźniona na pierwszy dzień praktyk! Wyskoczyłam z łóżka i zaczęłam biegać pomiedzy psami jak opętana, starając się jak najszybciej się ogarnąć. Gdy mi się to udało błyskawicznie wybiegłam z mieszkania. Na szczęście gabinet, w którym miałam praktyki znajdował się niedaleko. Zbiegłam po schodach, po czym szybkim krokiem skierowałam się do przejścia dla pieszych. Jeszcze trzy, może cztery minuty i będę na miejscu. Tuż po tym jak weszłam na jezdnię zauważyłam tylko błysk świateł i poczułam uderzenie. Potem była ciemność.
***
„Halo? Słyszysz mnie?”
Jakiś głos na granicy świadomości był swego rodzaju drogowskazem do świata.
Otworzyłam oczy. Choć bliższe prawdzie byłoby stwierdzenie, że spróbowałam otworzyć oczy, bo zdecydowanie zbyt jasno świecące słońce skutecznie uniemożliwiło mi otwarcie ich na dłużej niż ułamek sekundy. Spróbowałam się podnieść. Natychmiast usłyszałam nad sobą ten sam głos, każący mi się nie ruszać. Przez cholernie silny ból głowy nie dawałam rady nic zrobić, więc nie pozostało mi nic innego niż posłuchać polecenia.
Ktoś?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz