- Jeśli mam być szczera, to nie wiem kiedy w mojej głowie pojawił się ten pomysł... ale wiedziałam już na pewno, kiedy pierwszy raz zobaczyłam Airi - wyjaśniłam.
Rozmowa toczyła się dalej, w między czasie postanowiliśmy przejść się jeszcze kawałek, żeby czworonogi za bardzo się nie nudziły. Teraz więc spacerowaliśmy ponownie alejkami na obrzeżach parku niejako balansując pomiędzy zgiełkiem miasta, a zaskakującym wręcz spokojem tego miejsca.
- A co ty robisz w wolnym czasie? Czym się interesujesz?
Chłopak zastanowił się przez chwilę.
- Sporo tego - zaśmiał się. - Ale największe pasje to chyba motoryzacja, sport i muzyka. Fascynuje mnie też wojsko oraz robotyka.
- Wow, to dość szerokie zainteresowania - zauważyłam.
Kevin uśmiechnął się
- Trzeba korzystać z życia.
Na chwilę zapadła cisza. Zaskakująco komfortowa jak na ciszę pomiędzy ludźmi, którzy dopiero co się poznali.
- Chyba powinnam się zbierać, zanim któryś pies mi zaśnie - odezwałam się, patrząc na leżącą na skraju alejki Airi.
Wypoczęty i znudzony pies potrafi być wkurzający, a trzy wypoczęte i znudzone psy w jednym mieszkaniu to już potencjalne zagrożenie terrorystyczne.
Kevin pokiwał ze zrozumieniem głową.
- Może spotkamy się jeszcze kiedyś? - zaproponowałam.
Kevin?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz